top of page

Johnny Wisse piekt weer in Middelburg. En hoe!

  • Foto van schrijver: Veelzijdig Zeeuws
    Veelzijdig Zeeuws
  • 22 aug
  • 5 minuten om te lezen

Wat zijn we rijk! Johnny Wisse is de glorieuze winnaar geworden van de 2e koninklijke beker van Juliana in Middelburg. Zo dicht bij het beeldje was hij nog nooit.
Wat zijn we rijk! Johnny Wisse is de glorieuze winnaar geworden van de 2e koninklijke beker van Juliana in Middelburg. Zo dicht bij het beeldje was hij nog nooit.

Johnny Wisse werd eerder dit jaar 53. Hij mocht daarom zijn debuut maken bij de seniorenwedstrijd in Meliskerke. Dat het steeds moeilijker om als ringrijder constant te presteren als je wat ouder wordt weet hij inmiddels. En ook de concurrentie van met name de jeugd is enorm. Je moet dan ook hopen op een paar piekmomenten gedurende het seizoen. Na zijn titel in Meliskerke en mooie prestatie tijdens de WES wedstrijd moest deze dag weer een hoogtepunt worden. En dat werd het.


Johnny stak 28 ringen over de dag, op zich al een prima prestatie want de 2 missers waren niet in de laatste 15 bekerbeurten. Hij mocht zich dus melden voor de bekerkamp en omdat hij een hele dag in baan 1 had gereden mocht hij als eerste van start. In de eerste kampronde op 26 mm. vielen 6 van de 29 kampers af. De daarop volgende 20 mm. was zoals zo vaak de scherprechter. 12 rijders staken deze ring in en waren daarmee verzekerd van een beker. En dan begint het lange wachten. Eerst de kamp om beker 13 en 14 met 13 rijders. Dan de 14 mm. in de bus. Eerst rijden is altijd een voordeel als je insteekt. Dat deed Johnny, net als Roy Paauwe, Bram van Boxel, Joost Dingemanse en Levi de Witte. En weer wachten op de kamp om bekers 6 t/m 12. Toen Johnny daarna de 10 mm. in stak was de euforie compleet. Nu was hij wel heel dicht bij het beeldje wat zwager Arno Francke in 1990 en 2005 ook al eens een jaar op de schouw mocht zetten. En na Diana Wisse in 1992 kon Johnny de tweede rijder worden van de RVM die zijn naam op de mooiste prijs van het ringrijden kon laten graveren. Alleen Joost Dingemanse lukte het ook om de 10 mm. in te steken. Maar ja, dan noem je er ook eentje. Hij won het beeldje 2 jaar geleden al eens eerder en is ook dit seizoen weer in goede vorm. Nog eens de 10 mm. steken lukte Johnny niet zodat hij de winnaar werd van de tweede Koninklijke beker van Juliana. Wat een prestatie! En natuurlijk ook Joost gefeliciteerd met de overwinning en het voor de tweede keer winnen van het beeldje van Beatrix. En Joost is nog jong. Gaat hij dan degene zijn die het in eigendom gaat winnen? Dan heeft hij nog wel 3 keer te gaan. We wachten het af.


In de strijd om het Zeeuws Kampioenschap die hierop volgde waren geen vertegenwoordigers van de Zandruiters of de RVM aanwezig. Het was er niet minder mooi om. Veel bekende namen zaten er weer bij. Werd het de 7e titel voor Sebastiaan Sturm of ging er weer een Dingemanse mee vandoor? Rick Eckhardt of Gijs van den Broeke kunnen het ook, of Tristan de Visser op zijn nieuwe paard en zo waren er nog wel een paar favorieten. Er waren er ook een aantal niet bij. Krijn Coppoolse die dacht zijn witte broek het hele jaar in de kast te moeten laten liggen kon gelukkig meedoen aan de wedstrijd en genoot daarvan met volle teugen. Lange tijd zag het er naar uit dat we hem ook in de kamp terug zouden zien. De meest zure ring die je kan missen is die in de 30e beurt en dat is precies wat er gebeurde. Hetzelfde overkwam Nancy de Visser die vlak voor de ring haar paard nog een keer moest aansporen en daardoor net tekort kwam. Zo jammer ook voor haar.


De kamp ging van start met 20 deelnemers met 30 van de 30 ringen. De afvalrace begon in verband met de tijdsdruk op 20 mm. De laatste 4 kanshebbers op de titel waren toch wel enignszins verrassend de tweelingzussen Amy en Julia Crucq, Jordy Maljaars en voormalig beeldje winnaar Andre van Maldegem. Er was werkelijk geen peil op te trekken wie dit zou gaan winnen, maar eerlijk is eerlijk, Julia was niet de favoriet. Maar zij was het wel die als enige de 10 mm. meenam op de lans. Wat een ontlading, ook van de toeschouwers en zus Amy in het bijzonder. De eerste vrouw die deze titel in de wacht sleept nadat deze in 2006 is ingevoerd. In het verleden waren er zeker een aantal vrouwen die mooie resultaten hebben neergezet, maar in verhouding gaan toch veel hoofdprijzen nog naar mannen. De prestatie van Julia spreekt zeker tot de verbeelding van alle jonge vrouwen met ambities op ringrijgebied. Een goede ontwikkeling.


De prestatie van Johnny stak er met kop en schouders bovenuit voor wat betreft onze eigen deelnemers. Het was wel een paar keer NET niet. Marco Janse was goed op weg om weer eens 30 ringen te steken. Iets wat hem ooit eerder in Middelburg was gelukt op Amber. Maar in de 27e beurt liet hij zijn eerste en enige ring hangen. Ook Lout Vos hield het lang vol in de bekerbeurten. Maar ook voor hem was de 27 beurt fataal. Met nog een misser in de 28e beurt en een paar in de ochtendprogramma eindigde hij uiteindelijk op 23 ringen. Vera Willeboordse was weer eens ouderwets op dreef. De 27 ringen gingen moeiteloos op de lans. Helaas geen 100% score op de bekers. Stijn de Visser kon zijn stabiele, maar mindere seizoen voor wat betreft titels en prijzen niet goedmaken in Middelburg. Met 28 van de 30 ringen en een misser op de bekers moest hij dit keer vanaf de kant toekijken bij de kamp. Piet Ovaa stak 13 ringen, Bart Jobse 25, Jos Wisse 22, Dennis Ravensbergen 21, Jorim Duvekot 17, Naomi Melis 18 en Selina Maljaars stak 20 ringen.


Nadat de prijswinnaars van de versiering door de microfoon bekend waren gemaakt, gonsde het als vanouds op het Molenwater. Er stonden enkele nieuwe namen op de lijst en er waren zelfs nieuwe winnaars in beide categorieen. Mensen die blij verrast waren en sommigen juist teleurgesteld. Daarbij kon de een hier wat beter mee om kan gaan als de ander en dat is ook van alle tijden. Elvera Hersbach won de wisselbeker en het plankje van Veelzijdig Zeeuws met haar vrolijk versierde en mooi gevlochten trekpaard en bij de luxe paarden was Stephanie de Jonge de verrassende en terechte winnares. Vera behaalde met Fryso een mooie zevende prijs en voor Lout en Arun was er zelfs een derde plaats bij de luxe paarden.


Het mooie van de 2e Folkloristische dag, oftewel Middelburg, is dat er dingen zijn die nooit veranderen en dat er ook altijd verrassingen zijn. In 2019 schreef ik al eens een blog over mijn gevoel van Middelburg waar ik mijn zorgen uitsprak over de toekomst van het ringrijden en die van Middelburg in het bijzonder. Inmiddels zie ik ook wel dat zich nieuwe generaties aandienen. Die weten helemaal niet hoe het toen was en beleven het allemaal weer op hun eigen manier en dat is prima. Nu, met het 75 jarig jubileum van de ZRV is het mooi om terug te kijken, maar ook weer een goed moment om vooruit te kijken. Want er komen voor het ringrijden ongetwijfeld nog vele mooie jaren bij. De 2e Folkloristische dag van 2025 was er in ieder geval weer 1 om in te lijsten.


Rianne was helaas nog op vakantie, dus deze keer geen foto's op WAKZAG. De complete uitslag van de wedstrijd vind je op de website van de ZRV


 
 
 

Opmerkingen


bottom of page